بشیر

3ـ3ـ شکل تربیت انسان

از آن جا که انسان با آزادی همراه است و از رقابت و تضاد استعدادها برخوردار، نوع تربیت او با تربیت دام­ها و درخت­ها تفاوت خواهد داشت. تربیت انسان نمی­تواند مسخ او و پوک کردن او و غلتاندن او باشد. هر گونه تربیتی که با دست خودم تحقق نگیرد و با انتخاب من همراه نباشد، در واقع مسخ کردن من و نفی کردن من حساب می­شود.

و این است که تربیت­های تلقینی و تقلیدی و تحمیلی و سنتی ارزش نخوهند داشت، حتی ضد ارزش هستند و عامل نفی انسان و آخر سر هم باعث عصیان و طغیان او.

این درست نیست که دیده­های خود را نقّالی کنیم و از عشق خود حرف بزنیم و یا دیگران را بغل کنیم و یا بر یقین خود پافشاری کنیم و سوگند بخوریم؛ چون یقین هر کس در درون اوست، به دیگران نمی­رسد. مگر هنگامی که نشان بدهیم که چگونه و از کجا به این یقین رسیده­ایم و به این روش دست یافته­ایم و با چه کلیدها و ملاک­هایی حرکت کرده­ایم.

 

جایگاه تربیت در نظام فکری مرحوم عین ـ صاد

سید مجیدپورطباطبایی

اردیبهشت87